مادرانگی های من

یک سوال مهم...لطفا خوب فکر کنید و جواب بدهید... با سپاس "مادر بودن "یعنی چی؟ به چه کسی میشود نام "مادر" داد؟ به قید قرعه به سه نفر از کسانی که در مسابقه ما شرکت کرده اند یک واحد مسکونی در مشیرانات تهران و یک دستگاه اتومبیل تقدیم میگردد. پی نوشت: درباره جایزه اصلا شک به دلتان راه ندهید...

همیشه شبها خیلی راحت خوابم میبرد.تقریبا سرم بین هوا و بالشت است که میروم آن دنیا... دقیقا نقطه مقابل من،همسرم است.شبها خیلی به سختی میخوابد و یا نیمه شب یکدفعه ای خواب زده میشود و به قول خودش فکرو خیال میاید توی سرش و نمیتواند بخوابد. همیشه فکر میکردم که هر کسی که سبک سر تر باشد راحت تر میخوابد.خوب با خودم فکر میکردم کسی که سنگین سر باشد حتما کلی چیز برای فکر کردن دارد و همین کلی چیزها نمیگذارد که راحت خوابش ببرد! خلاصه... الان چند شبی است که نمیتوانم شبها بخوابم...یک حس خوبی دارم که نگو...حس انسانی که خیلی آدم حسابی است و کلی چیز برای فکر کردن دارد و نمیتواند بخوابد...حس یک فرد سنگین سر!!! کم کم دارم فکر میکنم که من هم برای خ...

نمیدانم این آهنگ استاد شجریان را شنیده اید یا نه؟( ای یوسف خوش نام ما.... خوش میروی در جان ما) اگر گوش نکرده اید حتما بروید و گوش کنید بسیار زیباست. بگذریم...این آهنگ را ما هم خودمان با اراده خودمان گوش نکرده ایم...نوستالژی است از دوران کودکی...آن روزگاران که پدرمان صدای ضبط را بلند میکرد و ما هم دچار توفیق اجباری میشیدیم و فیض میبردیم از صدای حضرت استاد!!! آن روزگاران ما خیلی از حضرت استاد و صدایش بدم می آمد...گذشت...تا ما حدودا ٧-٨ ساله شدیم...هم چنان بدم می آمد...دوباره روزها گذشت و ما ١٧-١٨ ساله شدیم و باز هم بدم میآمد ( دست خودمان که نبود،بدم می آمد دیگر!)...روزها سپری شد و ما ٢٧-٢٨ ساله شدیم و کمی آن مغر ظریفمان رشد کرد و ما متحو...

ساعت 12 شب است...همیشه آتوسا این ساعت خوابیده ولی امروز به لطف ماه مبارک که ما 10 روز در میان روزه میگیرم،ظهر خوابیده ایم و حالا خوابم نمی اید. احمد خواب است...آنقدر خسته بود که تقریبا از حال رفت...من و دخترک داریم تمام تلاشمان را میکنیم که بخوابیم..یواشکی از زیر چشمهایم نگاهش میکنم...چشمهایش را بهم میفشارد تا خوابش ببرد...مژه هایش هی تکان میخورند...پشتم را میکنم تا فکر کند من خوابم و بخوابد. یک ساعتی میگذرد...از تکانهایش میدانم که بیدار است و میدانم که میداند منم بیدارم. بعد از آن یک ساعت،نیم ساعت دیگر هم میگذرد و بالاخره میخوابد...یعنی الان حدودا نزدیک 2 نیمه شب است! به صورتش نگاه میکنم...  به پوست نرم و خوشرنگش خیره میشوم.....

آتوسا رو به خدا:" خدایا همه مریض ها رو شفا بده...                       همه برگ ها رو ببوس...                     همه ساختمونها رو ببوس...                      خودتم ببوس...                    خدایا...یه  خواهر کوچولو هم به من بده...   &nb...